Beste lezer,

Welke plek was voor u als kind een toevluchtsoord? Voor de Britse auteur Olivia Laing was dat de tuin. Tussen de bloembedden voelde ze zich veilig toen ze in de jaren 80 opgroeide bij haar lesbische moeder. “Twee volwassen vrouwen en twee kleine meisjes werden niet gezien als een familie in die ongenadig homofobe jaren”, schrijft ze in haar jongste boek The garden against time.

Troost vond Laing niet alleen in het groen, maar ook bij de Britse kunstenaar Derek Jarman, die op de woeste vlakte van Dungeness een onwaarschijnlijke tuin aanlegde, zonder hek rond om mensen buiten te sluiten. “De grens van mijn tuin is de horizon”, schreef Jarman in zijn klassiek geworden dagboek Moderne natuur.

In de tweede aflevering van onze interviewreeks ‘De plek’ vertelt Olivia Laing over dat soort rebelse tuinen, maar ook over Eden, ons verlangen naar Utopia en de machtsverhoudingen die verborgen liggen achter het glooiende Britse landschap.

Een tuin is meer dan een tuin.