Goeienavond beste lezer,

Als u iemand met een boek in een koffiebar ziet zitten, wat denkt u dan? “Ha, die zit te doen alsof?” Of: “Waw, een mens in diepe concentratie!” Journalist Lieve Van de Velde leerde niet meteen te oordelen toen ze op een terras in Parijs een man bewonderde die in een mooi oud boek verzonken was. Toen ze beter keek, zag ze zijn telefoon erin liggen: hij had de toegewijde pose van een lezer aangenomen, maar de versnipperde lectuur van een scroller. En het is niet verplicht om daar cynisch over te doen. “Hoe tof is dat, dat boeken sexy zijn?” vindt Van de Velde.

Als iemand een boek wil lezen en vervolgens meer oog heeft voor zijn telefoon, zegt dat misschien vooral veel over telefoons en hoe verslavend die gemaakt worden, schrijft Max De Moor in een essay dat er verder op ingaat, en hoef je daarom nog niet aan zijn oprechte boekenliefde te twijfelen. “Is het echt zo ongeloofwaardig dat iemand een boek zou willen lezen uit interesse?” Mensen die naar iets hogers streven en het dan toch niet waarmaken, waarom krijgen die zoveel afgrijzen over zich? “Ze herinneren ons eraan hoe onwennig het is om iets te willen belichamen wat je (nog) niet bent”, snapt De Moor. “Nochtans zit er veel waarde in proberen.”

Met de eindejaarspauze voor de deur is het een gul idee: geef iedereen, inclusief jezelf, wat respijt als het niet meteen lukt om in één ruk een boek of zelfs een hoofdstuk uit te lezen. Drie keer opnieuw beginnen aan de eerste alinea is evengoed een literaire ervaring. Of hoe interessant is het zelfs om nog maar een boek te kiezen! Bij wijze van exquise preselectie bundelden we de favorietenlijstjes van alle collega’s die dit jaar over boeken schreven. Heerlijk om daardoor te scrollen, screenshots te nemen van wat het meest aanspreekt, en te weten dat er parels tussen zitten die ons onze telefoon echt wel zullen doen vergeten.

Het woord ‘liefde’ is niet vaak gevallen in 2025. Daar ligt nochtans een sleutel om de nieuwe orde in de wereld te begrijpen, vindt Karel Verhoeven.