Goeienavond beste lezer,

Mocht hij ergens plechtig ingehaald worden, dan zou er vast een hele hoop protest tegen zijn tegen deze “woke waanzin” (ik verzin er maar direct een verwijt bij). En toch ligt hij in al onze winkels: een zwarte sinterklaas. Tenzij u er een kiest in witte chocolade, natuurlijk.

En als u er uw tanden inzet, moet u ook eens nadenken over welke wrede daad u eigenlijk uitvoert: u zet uw tanden in een mens — ook al is hij dan van chocolade. Die wreedheid past wel uitstekend bij een van de originele sinterklaasverhalen. Daarin is de sint een bisschop die langsgaat bij een slager en daar een ton met gepekeld vlees ziet. Hij vertrouwt het zaakje niet en vraagt van waar dat vlees komt. De slager probeert er zich uit te lullen, maar moet uiteindelijk toegeven dat hij drie kinderen heeft vermoord en ze in stukken gesneden in de ton bewaart. Daarop bidt de Sint ze weer aan elkaar en tot leven. Een goochelact zoals u er weinig zult zien. Omdat de gevangenissen ook toen al te vol zaten, nam Sinterklaas de slager als straf mee als knecht. Die knecht moest niet alleen een zware zak meezeulen, maar ook de kinderen waarschuwen voor wat er met hen zou kunnen gebeuren als ze stout waren.

Voor de brave kinderen onder ons en voor hun naasten, vindt u in deze nieuwsbrief een test van tien melkchocoladen sinterklazen (waarvan er twee de legende met de kinderen in de ton uitbeelden).

Ruben Mooijman